BURADAYDIM

Sonlu bir düzenin içinde sonsuzluğa susamış salınıyoruz

dünyanın sokak aralarında .

Şehrin tam ortasındaki kocaman mezarlıkların duvar diplerinde öpüşüyoruz

  sonsuzluğu doğurmaya .

Aşkın koynundaki tutku da , şairin dizesindeki mavi de ,

Ruhunu satmışın sapkın gücündeki gölge de

                             ab-ı hayatı yudumlayabilmenin umudu.

Unutmak,

sonsuzluğun günahı

umut

zamansızlığın ibadeti.

...Aşka Bulandı Midem...

Belki de hiçbirşey değil gördüğünüz gibi, ya da benim göstermek istediğim...

Belki de siyahlar giyinip kuşandığım zırhlarımın içine gizledim kırmızılarımı, pembelerimi, morlarımı... 

Sanmayın çok güçlüyüm, yıkılırım ben de... Kalkmak kolay sadece, alışkanlık işte.... 

Sanmayın hiçbirşeyi takmam, hep derinlere iterim.... 

Sanmayın sevmem, sevmek isterim de sevdiğim gibi sevilebilsem... 

Biz kadınlar, ruhlarımızı da kanatlandırsak, dimdik de dursak, vurdum duymaz da olsak... Hep isteriz ki bir dağ olsun ardımızda, bir durup yaslanalım... Bir limanımız olsun kuytularında saklanalım... Bir adamımız olsun, omzunda huzur bulalım...

Aslında isteriz ki bilelim ki birinin kalbinde, aklında, rüyalarında gizliyiz... 

Biz aslında sahip çıkılmak, sahip olmak, sahip bulmak isteriz....

Ne yazarsam yazayım, ne çizersem çizeyim inanmayın... Kandırıyorum ki sizi.... En çok da kendimi... 

İçimdeki başka benim... Hayallerim başka...

Tasvir ettiğim kadın değilim... 

Yalın ve pür, saf ve sade, net ve katıksız, hapsettim... Esaretimden resmettiğim... 

Kelepçeli kalbimin kilidini açabilecek anahtarın sahibi nerdesin??? Şeyyyy, çok vaktim olmayabilir, geç kalmadan gelir misin??

''Paşa Gönlüm''

Ne günler gördüm ben, biraz dert biraz keder, yalancı sevdaları yaşadım birer birer...

#paşagönlüm yılları çürüttük beraber, bunca zaman sonunda birlikte büyüdük...

Bugün böyle: keyfine düşkün, yan gelip yatmaya meraklı, atmaya hevesli paşa gönlüm niyetine... 

Amannn ha adımlarımıza dikkat, kayar düşeriz mazallah... Adamlarımıza dikkat, iki kuruşluklar olmasın ömürlerimize musallat...

Aman diyeyim... Mış'lı geçmiş olsun zamanlar, di"ler uzak...

#ayselgürel kıvamında günler, azıcık deli, bolca duygulu, iz bırakan ve #kerimtekin tadında gelecekler gidişleri bile unutulmayan... Dilediğim kendime, dilediğim hepimize... 

Paşa gönlümün paşaları, vezir-i azamları, hasekileri, gözdeleri, cariyeleri, soytarıları ve nihayet kralı... Yeriniz geniş, sarayınız konforlu, hareminiz eşsiz... Bekleriz... 

Vizeniz bir bakış, bir kaç sözden ibaret, süresiz... 

Sonuçta biz, bu yaştan sonra kimi vezir kimi rezil ederiz, sizden öğrenecek değiliz....

AH ACININ ÜLKESİ ... AH AH'LAR ÜLKESİ

Hayat hakında söz söyleyebilecek kadar gün ve gece nefes aldım mı bilmiyorum ? Nüfus kağıdımın açıkladığı sayılarla ve mekanlarla da pek işim yok … 

Söz söylemeye hep çekindim, çekiniyorum ve muhtemelen de çekinmeye devam edeceğim .

 Fakat  bu garip çekingenliğime inat zihnimde de dilimde de hep kelimeler …

 Söz olamasalar da oradan oraya sıçrıyor kelimeciklerim…

Kimseye şu şöyledir bu böyledir diye kesin cümleler kuramayacağım sanırım bir ömür zira hayat son ana kadar hep bir anlamlandırma çabası…

 Ama hisler öyle değil aklın acizliği karşında kalp her zaman ağır başlı bir bilgelik sergiliyor.

 İşte bu ülke kocaman bir kalp gibi  tüm bilgeliğiyle dururken, bağrını insanlığa açmışken ,insansoyu acıyla suladı toprağı .. 

O yüzden belki de biz bu topraklarda akıl yoluyla değil acılarımızda birleştik.

Dağlar acılarımıza paralel uzandı bu ellerde hep …

  Küçücük çocuklar öldürülüyor bu ülkede hala , koca koca adamlar meydanlarda bağırıp çağırıyor, profesörler , yazarlar , bilim insanları, gazeteciler konuşuyor … 

Psikologlar , doktorlar açıklamalar yapıyor …

Akıl almıyor kulak duymuyor ama kalp sızlıyor sessiz isyanıyla …

Yüz binlerce kalbin omuz verdiği tabutlarda gömülüyor yaşanmamış, 

yaşanamayacak çocukluklar ….   

  

BÜYÜK ADAM (!) VE BAZI KUŞLAR

 Küçükken takım elbiseli adamlardan ve kadınlardan korkardım çünkü o takım elbiseli adamların ve kadınların çantalarındaki dosyaların içinde hep kötü şeyler yazardı,annemi üzen,hayatımızın akışını bozan şeyler. Bu nedenle onlar uzak durulması gereken kimselerdi benim için.

  Yıllar geçtikçe korkumun nedenlerini öğrendim, sonuçlarını kabullendim , büyürken zamanla yolumdan çekildi bu korku. 

Ama  başka başka korkular ilişki bu sefer ömrüme,mesela  büyük adam olmaktan korkmaya başladım. Şu her söylediğini kanun kabul eden koca koca laflar eden  insanlardan . Genelde çok para kazanan ,  her konuda fikri ve kalabalık bir destekçi grubu olan büyük insanlardan. Hala ne olduğuma ve ne olacağıma karar vermiş değilim muhtemelen bir ömür de veremeyeceğim ama emin olduğum bir şey var ‘’ben büyük insan olmayacağım’’. Büyük insanların dünyasındaki acımasızlık benim içimi donduruyor, midemi ağrıtıyor. Dünyayı döviz kuruna endeksleyip şirketlerinin elde ettiği karda boğdukları insanlıklarını görüyorum .

  Gözümü kapatıyorum o insanları görmeyeyim diye , yıllarca bana söylenen yalanları daha fazla duymayayım diye bir baltaya sap olamamış ne kadar güzel insan varsa onları dinliyorum , şarkılar söylüyorlar mesela , şiir okuyorlar , filmler çekip aşık oluyorlar , çiçek ekiyorlar bahçelere, atları seviyorlar , yemek yapıyorlar , pikniğe gidiyorlar , öpüşüyorlar …

  Diyor ki içlerinden biri mesela hiç bir şeyi sahiplenme , illa sahipleneceksen göğü sahiplen, ben de öyle yapıyorum ellerini sıkı sıkı tuttuğum , yüreğini yüreğimde hissettiğim yoluma çıkan o güzel kadın ve adamlarla - ve henüz fiziken tanışamadıklarımla da- birlikte sapsız baltalarımızla aynı göğe bakıyorum.

  Üstümüzü iştahla sararken mavi göğün beyaz bulutları,o  uzak diyarlardan bize göz kırpıyor bu dünyanın güzel insanları, tüm yarım kalmışlıkları yıldız olup parlıyor göğümüzde.   

Şu sıralar  ‘’Büyük adam’’lardan !!! en meşhur ve hastalıklı olanı sanıyor ki

    bize bazı kuşlar haber ediyor

       haydi el ele tutuşmanızın zamanı  diye , bırakın o öyle sansın ;   

           nasılsa biz  göğe bakma durağında buluşacağız yine.

''Evcil Öküz''

Ben bir hayvanseverim, evet evet bir hayvan severim... 

Dünya güzeli kedim Kaymak beni terkedince nasıl üzüldüm anlatamam. Sanki hiç terkedilmedim??? Aç mıdır, tok mudur, acaba biri bulmuş mudur?? Buldu bir hatun kişi onca yıllık emek demedi... Koynumda yatırdım da ne oldu???

Kedidir nankör falan demeyin fena bozarım, karga var bir de göz oyar ama onun da konumuzla alakası yok... Ondan sonra bir daha eve hayvan alamadım, sağın solun, komşunun, eşin, dostun kedi köpeğine musallat oldum. Kaymak'ımın sızısı dinmedi...

Tabi ki benim kedimden önce de hayvan beslemişliğim var... Mesela ben en çok evcil öküz severim... 

Karşına al bak... Bir nevi kara trensin sen... Otçuldurlar, en çok ömrünü yerler insanın... Sıcak kalplerde yaşarlar... Bölünerek çoğalır, nüfuslarını sürekli katlarlar... Ağırkanlıdırlar, yok yok bozuk kanlılar... Renkleri değişebilir, boyları, tipleri, kiloları değişebilir... Huyları değişmez... Farkı isimler konulabilir tabi ama bir genellemeye tabiler: Öküzler... 

Allaaamm nolur ruh öküzüm sandıklarımdan sakın beni, bir kuzuyum ben, başı büyük bozuklardan koru beni...

Hayvan severim, pek severim de, iki ayaklı olanları değil... Kedi olun, köpek olun,insan olamadınız madem... En azından olamasanız da örnek alın... 

Haaa pardon ya, siz ancak öyle mal mal bakın... Dağılalım arkadaşlar....

Özledim...

9 ay 10 gün... Bir mucizenin tanığı olunan zaman... Bir küçük zerreden, nefese uzanan... Sonrası ömür işte, sonlanacağını bilerek mücadele içinde devam ettiğimiz ve hiç bilemediğimiz...

Kızım doğdu önce, çok geçmedi babaannem öldü... Masal'a ördüğü patiği yarım bıraktı, birkaç saat önceydi, birlikteydik... Sonra gitti... Issız bıraktı bir katı, bizim evde bir köşeyi, babamı öksüz bıraktı... Unutmadık hiç ama, alıştık işte... Ardarda döküldüm, kırıldım ben, değişti herşeyim...

Bir yaz akşamı, telefonum çaldı... Anlamıştım ama inanmak istemedim... Annemin küçük dağı, kardeşimin herşeyi, kızımın büyükannesi, duacım, anneannem, öylesine canım acırken beni duasından mahrum edemezdi ki... Bitmedi o yol, 29 yıl sürdü... İsteyemediğim helali boğazıma düğüm oldu... Kimse karşılamadı beni, yavrum demedi kimse, anneannem gitti...

Bir koca adam bıraktı geride... Senelerin hayat arkadaşı, dev gibi bir adam, dedem... Sığamadı evlere... Annem aldı getirdi bize, evimiz de o da şenlensin diye... Ne minik torunu, ne biz yetemedik işte...

Çok değil daha yeni; dilinde birilerine beddua, kimilerine dua, gözümüzün içine baka baka, kavuştu karısına... Kimse özlemekten ölmez sanmayın... Annemin evleri yıkıldı, dağları devrildi, kapıları kapandı... 6 ay arayla yitirdi en sevdiklerini, kimse dolduramazdı yerlerini...

Devam ediyoruz... Yitirdiklerimiz, bitirdiklerimiz, kaybettiklerimiz... Direnmek dediğiniz bu... İnadına tutunuyoruz...

Koca koca ömürlerin vedasıydı dizilerden çalınmış hayatımın son bölümleri, başroller gitti aslında figurandım, rol çaldım... Onlarınki romantik komedi tadında, benimki içine bilim kurgu karışmış macera... Onların sonu mutluydu, yattıkları toprağa aşk karıştı... Benimki meçhul...

Vav'dım doğruldum, kendimi Elif sandım... Yandım, soldum, açıldım...

Bir yastıkta kocadı onlar, Cennette buluştu... İçimde bir sızı, kocaman bir yokluk, gözümde yaş bırakanlar, aşka ulaştılar... Onlardaki aşk bana bulaşır ve bendeki aşk ancak birlikte doğmak-birlikte ölmek nedir anlayana yakışır...

Özledim sizi, çok hem de...

"""AŞK"""

Bendeki aşk; sana değil aşkadır... Bendeki sebeb-i aşk Tanrıya yaklaşmaktır... Yazdıklarım sana değil, içimdeki aşk-ı derinin kalemle kavuşmasıdır... Bu lütufla dillenen kalbin gördüğü, senin aşk sandığından çok başkadır!!!

Saat bana 5 var... ''YAZ''

Yaz gelsin istiyorum doğrudur... Her mevsim güzel demeyin küserim... Yaz başka!!! O mevsimde doğdum, o mevsimde doğurdum, hep o mevsimde doğruldum... Kışlar bildiğiniz soğuk geçer ben de, aynaya bakasım gelmez... Sonbahar donuk ve yağışlı... Yaprak dökerim... İlkbaharın nazı var... Yer yer mevsim normallerinin üzerinde seyredip hedefe meylederim... Haziran gelince tamam... Temmuz benim cennetim...Ben Temmuz'da başka severim...

Size önerim... Zor değil... Eksilerinizi, eksikliklerinizi, kibirinizi, kininizi, öfkenizi, derdinizi, endişenizi koyun bavula geçtiğimiz kışa yollayın... Yağmur da biter, Mart da, çamur da biter, çamurlu olanlar da çeker gider nasıl olsa... Hazırlanmaya başlayın...

Ben hazır mıyım, daha değil, ama başladım...

Niyetim ciddi...

Bir gün gelecek nasılsa, beklediğimi söylemekten tereddüt ettiklerim.

Nerede, kimde doğduysa, nerede uyuyup, nerede uyandıysa, nerede doyduysa...

Ben bir rüyaya elbet gireceğim... Deniz kokusu üstümde, çiçek açar gülüşüm, Güneşi de yanıma alırım, kumdan evlerimin camlarına pembe panjurlar takarım... Turkuaza boyarım kapılarımı, bahçemde açar binbir renk, ektiklerimle doyarım... Soyunurum eskilerimi, umutlarla yıkarım, yenilerle kuşanır, melek kanatlarından taçlar takarım ❤️❤️

Yolda mıdır, geç mi kalır?? Uzun mudur yol, zaman mı alır??

Arkadaşım, olur da bulursan, ,iki kere tıklatıver kapıyı, ama sessiz sessiz, içerde kızım uyuyor... 1,5 kişilik bir hayat benimki, kalbimin en derininde bir masal duruyor...

Bir de bil, bilmem benden öncesini, fırtına mı, tufan mı, afet mi volkan mı?

Benden sonra sana hergün YAZ....

Giderim, alışığım....

Benim en iyi yaptığım şey gitmek... Canım sıkılırsa binerim arabaya çıkarım yola... Genlerimde var... Bir nevi Çelebi idi babam... Sonra şartlar, yaşlar değişti ama miras kaldı ondan bana... Ve çok büyük şükran...

Karış karış gezdim bu ülkeyi, nerede ne meşhur bildim, yedim... Tatilleri öyle çok sevdim ki çalışmayı hiç bilemedim.. Yazlarım tatil olsun diye mi yaptım yüksek lisans, doktora??? Düşünmüyor değilim...

Ben bu dünyadaki en şanslı kız çocuklarından biriyim. Çok okuttu, çok gezdirdi, trilyonlara değişmem verdiğini... İşte ben bu yüzden gitmek nedir, sizden mi öğreneceğim??

1000 km yol yaparım acıkmam, susamam, yorulmam... Molaları çok severim lakin oyalanıp yolumdan olmam... Öyle kolay değil tabi, siz istediniz diye hiç değil... Ben eğer istersem giderim...

Bir gidişim var ki benim, kin deseniz değil, nefret deseniz değil, intikam zaten değil... Susmam, konuşup haklı çıkarmam, arkadan atıp tutmam... Ağlamam, ağlasam da göremezsiniz, görseniz de gerçek nedeni asla bilemezsiniz...

Bir garip gidiş benimki... Yüzüm güler, inadına mutlu olurum, mutluluğumla vicdanınıza dokunurum...

Çok yollar gitmiş bir kadın var karşınızda, virajları, dağları, patikaları aştım 84 model bir vosvosla...

En iyisi mi siz nasıl gidilir, gittiklerimden öğrenin...

A Cornish Garden

I went up to the antiques fair at Shepton Mallet this weekend and had a wonderful time rummaging through fabric and lace and buttons, and admiring the variety of unusual and beautiful items on offer......it never fails to inspire! Also it's lovely to meet up again with the generous and hardworking people who trade there; special mention to Sue, Alan, Ken and John. I was thoroughly exhausted though by the end of Saturday, so decided to head home on Sunday morning, stopping off en route to visit Lanhydrock, one of the great Cornish houses and gardens. I usually park at Respryn Bridge, and walk up to the house along the river and through the woods.......

The banks were dotted with daffodils. The London to Paddington mainline runs right alongside the river just at this point....

Once in the woods the evidence of the winter storms was all too clear; I counted eight huge trees down across my path alone.

Primroses are my favourite spring flower, and here at Lanhydrock they grow in amongst the mosses and the tree roots in the most romantic way....

Lanhydrock has an historically correct formal garden at the front, but for me the natural setting of the woodland banks is far more beautiful.

Cornish gardens are justly famed for their collections of rhododendrons, azaleas, magnolias and camellias. Many of the specimens were collected as seed by the great Victorian plant hunters who journeyed to the Far East in search of rare and beautiful blooms. The mild and damp winters of the Cornish climate are perfectly suited to these native species of China and the Himalayas. Some of the trees are already in full flower, others still only in tight bud. Over the next couple of weeks the gardens of Cornwall will be at the height of their springtime glory.

Sweet-scented Daphne...

Magnificent magnolia!

Azaleas...

Huge rhododendrons!

At the back of the higher garden is this sweet little thatched summerhouse...

Delicate blowsy blooms and smooth glossy leaves of the camellias....

Fallen petals amongst the bluebell leaves...

and along the path...

Doesn't this look like a delicious puffy marshmallow! So peachy!

In the deep leaf litter the bluebells are pushing through all over...I reckon they will be out in time for Easter....

Hope you have caught some of the balmy sunny weather over the last few days, so welcome after all that wind and rain; we deserve it! x x x

Arkadaşımmm, pardooonn...

Aslında o kadar da zor değil...

Atomu parçalaman, permütasyon hesaplaman, çok bilinmeyenli denklem çözmen, koordinat belirtmen, anlaşma maddelerini ezberlemen, kafiye tutturman gerekmez...

Evler, arabalar, pahalı hediyeler, lüks yemekler, ağdalı-süslü laflar, iltifatlar, sorumluluklar beklenmez...

Yalan söylenmez...

Nerdeydin, kimleydin, whatsapp'da en son ne zaman online'dın, niye bu hatunun fotosunu like'ladın, telefon çaldı niye açmadın, denmez...

Kurulu bir hayattı bundan önce bilmem kaç küsür sene, sakın değiştirme, istenmez...

Anne-baba severiz, çocuk bakmayı biliriz, yemeğin en alasını pişirilebiliriz, her ortama girer, her türlü eğleniriz, çalışır, paramızı kazanır, alışverişimizi kendimiz yaparız...

Sana ne kaldı ki... Bir duracaksın öyle... Sadece severek... Var olduğunu hissettirebilerek...

Düşecekse içimize kurt, aklımıza bin tilki, araflarında - zaaflarında tutacaksan, saklambaç oynatacaksan, konuşur gibi yapıp aslında susacaksan, arkadaşımmm pardon biii zahmet çekilir misin??? Senin yerine de ben mi kendimi seveyim??

Müsadenlee ben bi aklına bakıp kaçayım, peynirle mi yedin ekmekle mi, meze mi yaptın içkinle merak ettim, sorayım...

İyi ki Doğdun Gülse...

Bir arkadaşıma,gülen bir kıza doğumgünü hediyesi bu...

Zamanının çoğunda ama hayatının çok da içinde olamadığım bir arkadaşımın... Yaz dedi bana benim için... Düşünmeye başladım...


Sarı kız,

Senleyken yaşadıklarım, senin yaşadıkların... Bilemediğim çok şey vardı belki ama birden yazmaya başladım...

Şimdi duruyorsun ya ayakta sen inatla, inançla, dimdik...

Annen giderken kanatlarını bırakmış sana, ondan...

Çünkü anneler ölmezler... Kokunu özlerler, gece koynuna girerler... Uykun kaçarsa ninni söylerler... Hiç ummadığın anda aklına düşer, kalbini ısıtır, özlemle öperler... Çocukları ile büyür anneler...

Aynaya bak korkunca, anneni göreceksin, yansıyan görüntü sen değilsin, sen annenin en büyük eseri, tek mirası, annenin aslında ta kendisisin...

Bu yüzden kesişti yollarımız... Bu yüzden gördün sen bir anne nasıl sever... Nasıl seviyorsam ben kızımı, öyle seviyor annen seni... Belki de çoook uzaklardan bunları sana söyleyeyim diye yolladı beni... Dün senin doğumgünün değildi, bir "anne" doğdu dün... İyi ki doğmuş annen... ❤️❤️

İyi ki doğdun....

Bilmiyorum kim ama... Arkadaşıma....

'''Nereye koyacağım seni bilemedim, sevgili diyemedim, cesaret edemedim... Sandım ki sensin aşık olan, ben içimdekini söyleyemedim... En iyisi biz senle arkadaş olalım, arkadaş kalalım .... ''' mı dedin????

Niye??? Yemedi mi??

Olunur, olunur... Bizden çok iyi arkadaş olunur da canım günah be, seviyorsan git konuş bence...

Arkadaş arkadaş geçinirken biz, birkaç kendini bilmeze denk gelebiliriz...

Gel biz seninle, film izleyelim, gezelim, eğlenelim, maça gidelim, küfür edelim, uçağa, trene, gemiye binelim, sabahlayalım, ağlayalım, dertleşelim, kampa gidelim, bisiklete binelim, yüzelim, dans edelim, yemek pişirelim...

Oturup bir de karar verelim, neremize koyacağız kimi, nereye kadar iznimiz, çizgimiz...

Yapmayı beceremeyen sussun otursun orda... Arkadaşımmm, ben bir kalbine bakacağım, biraz kırık-dağınık ama fazlalıkları bir dışarı atalım, gerekli yerlere stentleri takalım, ilaçları bulalım, göçebelik sona erdi, yordu, bitti, ben artık burada yaşayacağım...