KIRLANGIÇLAR

Sıcak yatağımda uyurken babam heyecanla odaya girdi:"Hadi bakalım tembel tavuklar!Kalkın pencereleri açın,bakın kimler var.Gece misafirlerimiz geldi ve sizi selamlıyorlar.Dinleyin."

Çatının altındaki pervazlardan cıvıl cıvıl kuş sesi geliyordu:

cikcirikcik cikciri
girme sakın içeri
bir kemik kaldık bir deri
işte sana bir böcek
şuna bir bak ne iri
cikcirikcik cikciri

Kırlangıçlar gelmilşlerdi demek!İki kardeş yataktan fırladık.Camlara koştuk.Bir kırlangıç ailesi,çatının saçaklarının altında kendilerine yuva yapmaya hazırlanıyordu.Kış soğuğundan kaçıp,uzun yolculuğun ardından gelmişlerdi.Sıcakların başlamasıyla yine bizimleydiler.

Çmur topluyor ağızlarında onu ıslatıp damla damla yuvalarını örüyorlardı.Herbiri bir duvarcı ustasının becerisiyle çalışıyor,her hareketiyle bir şeyleri ifade ediyordu.Davranışlarının diğerleri için mutlaka bir anlamı oluyordu.

"Çamur varmı daha?"
"Evet,getiriyorum!"
"Biraz daha uzat."
"İşte burada al."
"Biraz çerçöp de lazım."
"Yorulduk,yemeğe ne var?"
"Ne istersin?"
"Böcek,tırtıl ne güzel olur."
"Kırlangıçlar haydi yemeğe."

Hepsi pır diye uçuverdi.Bahçenin yeni kazılmış sıcak toprağına,bir ziyafet sofrasında yerini alır gibi neşeyle yayıldılar.Her adımda önlerine çıkan lezzetli,şişman kurtları,börtü böcekleri toplayarak karınlarını iyice doyurdular.

Bir hafta içinde bir yandan yuvalarını yaptılar,diğer yandanbahçedeki kurtları ve tarim için zararlı böcekleri yediler.Toprak artık tam kıvamındaydı.Sebzeler dikilebilirdi.

Kırlangıçlar evimize uğur getirmişti.Bahçemiz bu sene kırmızı domates,taze biber ve taze fasulye ile dolacaktı...