Hastasın biliyorum
Uzun zamandır yoksun olman gereken yerlerde
Artık üzülmüyorum buna.
Nasıl bu hisse geldim nasıl bu kadar tükettin bütün aidiyeti şaşırıyorum.
Sana en çok kim ihanet etti ?
Kim inandırdı seni bu hastalıklı dünyanın doğruluğuna ?
Bu delilik hali nasıl başladı ?
Bir daha asla yakalayamacağın zamanı elinin tersiyle ittin, ölümün olduğu bir dünyada bu kadar kör nasıl olabildin?
Sana çok kızacak kadar çok sevebilen üç beş kişiyi yalnızlık pahasına bu kadar yok saymana ne sebep oldu ?
Elindeki doğrular yanlışlar listesi seni kandırıyor , hastasın ama kabul etmiyorsun ?
Telafi edemeyeceğin hatalar yapıyorsun , hayatın gerçeğinden çok uzakta bir kandırmacanın içindesin , ne zaman fark edeceksin ?
Bir sabah uyanacaksın ve seni her şeye rağmen sevebilecek tek kişinin artık olmadığını öğreneceksin , seni birçok şeye rağmen sevebilecekleri de çoktan kaybettiğin için koca bir dünyada yapayalnız kalmış olacaksın .
O çok kıymetli kuralların hesapların sana bir bardak çay doldurmayacak , arayanların sıklıkla karşılaştığı o telesekreter notundan başka mesajın olmayacak , hayat akacak , yeni çocuklar doğacak , doğmuş olanlar büyüyecek , büyümüş olanlar hayata karışacak sen sana yapıldığına inandığın hataların sen de yarattığı '' inandırılmış haklılığında'' yalnız kalacaksın.
Hata yapıyorsun.
Hastasın , kendini kandırıyorsun ,
Enstrümanını , şarkılarını , uzun yaz akşamlarını , çıkılan yolculukları , kurulan hayalleri , hayatın bağını bahçesini takas ettiğine değmeyecek.
Hatırlayabilseydin o yolları, çayları, şarkıları … elinin tersiyle itmezdin hayatı .
Kendine yarattığın yalanın yalnızlığın içinde hastalandın farkında değilsin.
Her hastalığın tedavisi önce kabul etmekle başlar .
Kabul edebilirsen günün birinde belki sen de iyileşebilirsin , belki Tanrı senin pişman olabileceğin kadar çok zaman vermiştir ikiniz için de .
Kimbilir
Belki ...
