Sonbahar hüzün



 Görünmez göz yaşlarım renksiz 
duyulmaz çığlıklarım sessiz 
kader vurur bazen haklı, bazen haksız..
aşktın ızdırap oldun

sen neydin ne oldun
nasıl severdin ne çabuk unuttun 
 yapraklar  saçlarımdı, rüzgar nefesin
yağmurlarda gelirdim sana
yağmurlarda sığınırdım yüreğine

 Gittin...

yüreğim sağnak yağmurlarda kaldı
bitirdin mi?
şimdi bu aşk hayallerde mi kaldı!!!

nasıl unutursun yılları
nasıl unutursun
bu ölümsüz sandığım sevdayı
sus gözyaşlarım akma yeter

anlıyorum seni  yüreğim 
ayrılık bu ölümden beter
koymuşsa aklına tutamazsın
koyulmuştur yola tutamasın

 yalvarışların nafile
 sevdiğin gitti gider
uyan artık uyan!
çok güzel bir rüyaydı

buraya kadardı bu rüya burada bitti biter
sus yüreğim aglama  bu acıda diner
sus hıçkırma  elbet sızın geçer
dayanamaz sensizliğe

seviyorsa elbet geri döner
sus yüreğim sus!!!
döner dönmesine de
bakalım bu yürek onu nasıl affeder!!!


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Rare Disease Day and the promises of personalized medicine

O ur daughter Ellen wrote the post that I republish below 3 years ago, and we've reposted it in commemoration of Rare Disease Day, Febru...