Bir gün tilkiler Menderes boyunda toplanmışlar: susamışlar da su içmek istiyorlarmış.
Ama su şarıldaya şarıldaya aktığından korkmuşlar, yaklaşmaya bir türlü cesaret edememişler. Birbirlerini yüreklendirmeye çalışmışlarsa da olmamış, o köpüren suyun yanına varmayı hiçbiri göze alamamış.
İçlerinden birinin kabadayılığı tutmuş: "Bu ne korkaklık be! Aranızda bir tane de mi yiğit yok?" demiş, kendisinin de onlar gibi tabansız olmadığını göstermek için suya atılmış.
Akıntı onu almış, ırmağın ta ortasına sürüklemiş.
Ötekiler kıyıdan seslenmişler: "Bizi bıraktın da nerelere gidiyorsun? Gel şuraya da nereden tehlikesizce su içebiliriz, bize bari onu göster" diye bağırmışlar.
Öteki, kendini akıntıdan kurtaramayacağını anlayınca, yiğitlik gene kendinde kalsın diye: "Hele durun biraz; kentte bir işim var benim, birini göreceğim; dönüşte uğrar, nereden su içeceğinizi gösteririm size!" demiş.
Nice insanlar vardır, hava atacağım diye kendilerini tehlikeye atarlar.
EZOP
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder