Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, memleketin birinde güçlü bir arslan yaşarınış. Günlerden bir gün arslan ava çıkmış. Derken, yernyeşil çayırda otlayan üç iri öküz görmüş. Ağzının suyu akmış. Akmış akmasına ama; "Ben bunlara saldırırsam, yalnızca birine saldırabilirim. Diğerleri ise beni aralarına alıp, boynuzlarıyla öldürürler." diye düşünmüş. Birden aklına 'Böl, parçala, yut' taktiği gelmiş.
Öküzlerin yanına gitmiş. Her birine: "Diğer öküzler seni çok kıskanıyorlar ve senden nefret ediyorlar. Ellerinden gelse, seni bir kaşık suda boğacaklar. Hem bu otlak üç öküze yetmez. Bu yüzden yalnız sen kalırsan, bu otlaklar sana bir ömür yeter." diye üçünün aralarına fitne sokmuş.
Üç öküz böylece birbirlerinden ayrılmışlar. Kaplan da öküzleri yalnız bulunca, her birini kendine yem yapmış. Öküzler, birbirlerinden ayrılmanın cezasını canlarıyla ödemiş.
(Birlik güçlülük verir. Bir olundu mu düşmanlar çekinir, sokulmaz. Akıllı kişi dediğin, dostlarının, akıl yoldaşlarının yanından ayrılmaz, kopmaz hiç. Güvenli olur.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder