Meğer...




Ben sensiz yaşayamam ölürüm demiştim ya

ölmedim sevgilim yaşıyorum  yaşıyorum da nasıl  bilemezsin!

şimdi felçliyim

Gözlerim bakıyor görmüyor, ellerim  tutuyor hissetmiyor aklımdan seni çıkarmak istiyorum bir türlü anılar izin vermiyor tam unuttum derken bankta iki sevgili görüyorum  el ele hafiften utangaç

ahh !!

diyorum  o an düşüveriyorsun aklıma

ya yağmura ne demeli önceden dahamı az yağardı

şimdi her yağmur tanesi yüreğime kurşun gibi düşüyor

  yaralıyor derinden

 en olmadık zamanlarda ağlama nöbetlerine tutuluyorum

beynim gözyaşlarıma engel  olamıyor

meğer

ben seni unutmak için sevmişim

 göz yaşlarıma yenilerini eklemek için sevmişim

ben seni her baharda

yüreğimde fırtınalar kopar diye sevmişim

ben seni anılarda kal  diye   sevmişim !!!





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Rare Disease Day and the promises of personalized medicine

O ur daughter Ellen wrote the post that I republish below 3 years ago, and we've reposted it in commemoration of Rare Disease Day, Febru...