kaç durakta durdu yüreğin
kaç valize sığdırdın acılarını
hangi duraklarda bıraktın kayıplarını
kaç yanlış yolculuğa çıktın
geri dönme çabasına kaç kez girdin
seni yıllar mı yordu yaşadıkların mı
yüzündeki çizgileri gözyaşların mı oluşturdu
kahkahalarını hatırlıyor musun
kaç kahkahada göz yaşın gizli
kaç kez gidecek oldun
kaç kez yarı yoldan döndün
kaç kez kendi içinde kendini
öldürdün
gitmek mi kolay kalmak mı
gerçek mi kolay hayal mi?
sil gözyaşlarını umutların en yeşilinden olsun
sal kendini rüzgarlara hayatına gül yaprakları savrulsun
takalım birer çiçek kulak arkasına en beyazından
kulaklarımızın arkasında gül dursun
güneş içimizi ısıtsın ruhumuzu güldürsün
umursama hiç bir şeyi hüzünlerimiz alev alsın kül olsun
istemem yanımda başkasını, sadece sevdiğim kul olsun
hadi uzat tut ellerimi sakın bırakma
umut köprüsünde birlikte yürüyelim
için ferah dertlerimiz son bulsun
bırak yağsın yağmurlar , gök kuşağı bizim olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder