Size bir öykü anlatmak istiyorum , çok yakın zamanda çok yakın bir şehirden aslında tanıdığınız birilerinin hayatlarından.
Sende sabah kalktığında yorgun bir beyinle uyandığını düşünüyor musun?
Her gün yapılan işlerin aynı oluşu, ev , iş , yaşanan sorunlar ne kadar da her gün bir birine benziyor .
Hayat bir kum saati gibi şıkır şıkır akıyor ve hiç bir şey yapamadığını hissediyor musun?
Her insanın içinde bir çocuk vardır ve her insan çocukluğuna o masum yıllara dönmek ister . Eğer bir zaman makinesı icat edilseydi sıraya girmek için günlerce uyumazdım.
Aslında eski yılları bu kadar güzel yapan o zamanlardaki yaşayan insanlar olsa da o zamanlarda kötülük ve kötüler, sırlar, karmaşık hayatlar vardı.
Sadece bu kadar çok teknoloji yoktu hatta hiç yoktu.
Ninem hep anlatırdı '' Akşam üzeri inekleri sağıyordum bir telaşla Ayşe teyze geldi kız dedi mezarlığın yanından geçiyordum bizim Abdüş öldü ya bu gün sanki onun sesini duydum ama gidip kahveden birine seslenip söylesem bu kadın delirmiş!
Ölmüş bir adamı üstelik eski kocasının sesini duyuyor hem benim şimdiki adam bana çok kızar'' demiş. Ertesi gün duyuyorlar ki Abdüş ağanın mezar yerinden oynamış açıp bakmışlar adam ölü yıllarca sohbet konusu oldu bu olay Abdüş ağa gerçekten canlanmış mıydı? aslını bilen yok.
Eski yılları güzel yapan şey bizim çocuk oluşumuz masum duygularla hayata sarılmamız diye düşündüm, bu sabah...
Çok saygı duyduğum benden yaşça oldukça büyük olan komşumuzla kahve keyfi yaparken bana gençliğinde kız kardeşinin bir oğlanı çok sevdiğini ama ailesinin vermediğini daha sonra kız kardeşini başka biriyle evlendirdiklerini, evlendirdikleri gece köyde bir arkadaşıyla horoz çalıp gece yarısı kestiklerini ve kız kardeşine bir şekilde ulaştırdıklarını anlattı hikayeyi dinlerken gayri ihtiyarı olarak horozu neden gece yarısı aradıklarını ve kız kardeşine götürdüklerini merak ettim '' ay kızım halen çok safsın '' dedi.
Eminin şu an bir çok kişi nedenini anlamıştır.
Merak ediyorum doğrusu benim gibi anlamayanlar var mı? Aslında devir kötü değil her devirde kötüler vardı eskiden teknoloji olmayınca bunu saklamak daha kolaydı, şimdi gizli kamerası var , fotoğrafı var , iki dakikada whatsapptan dünyanın öbür ucundaki duyar yaptığın işi.
Ruhumdaki çocuğu saklıyorum kimseler bulmasın onuda kirletmesinler kimseye gülümseyemiyor artık!
Çocuk olmak güzelmiş.
Dünyanın kirini, hak etmiyorsun
Hayatın çamuru sana bulaşırken
sen sadece toz toprağa bulaşmayı hak ediyorsun
yediğin ekmeği kediyle paylaşacak kadar cömert
sana kötü niyetle yaklaşana amca diyecek kadar iyisin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder