Karamsar

Ben seldim durulmadan  gittiğim yeri bilmeden aktığım,

Sen settin  en olmadık yerde yüreğime bentler attığın

Tırnaklarımı batırsamda bağrına izim kalmadı

 Gezinsemde sevda çöllerinde   tozum kalmadı

 Akıtsamda uğrunda gözyaşımı, toprağın bile ıslanmadı

 Ben bağlandıkça sana sarmaşıklar dolandı  elime ayağıma,

 ey hayat

 Ayrık otu gibi dolanmak zorunda kaldım, kendine hayrı olmayan virane duvarlara...