Hüzün sardı dört bir yanımı...

Hep çok konuşurum ya aslında içimde rüzgarlar eser, belli olmasın diye  hep buruk bir gülüş takılıdır  dudaklarımda,  an gelirde rüzgarlar fırtınaya döner. İşte o zaman sadece içimdeki fırtınayı dinler ve duyarım.
 Sessizliğin sesini,  yüreğimin çığlığı bozar 
o sesi sadece gözyaşlarım duyar!...

 Eniştem vefat etmiş  köye gidiyorum:(