Tutulma!

Bir sağıma baktım, bir soluma baktım... Yok dedim baktığın yer yanlış! Sen en iyisi aynaya bak kızım, döndüm durdum, kendi gözlerimin içine baktım.

Bir süredir bakmıyormuşum  oysa ki ben en çok gözlerim anlatır sanardım! Birşeyler yaşandı son birkaç ayda anlatmadığım. Gerçi anlatacak kadar derin değilmiş yaşadıklarım! Yanlışım....

3 sene kadar geriye gittim, 1 sene kadar ileri... Beklemediğim yerden geldi hep sorular cevap veremedim. Baktım olmuyor; boş bıraktım! Öğrencilik alışkanlığım😉

Günler geçti; Güneş tutulacak dediler önce, değişeceksin! Daha ne kadar değişebilirdim ki?? Ay tutulacak sonra, derinleşeceksin. Derinlerime sağlık, derin bir kişiliğim , doğuştan meziyetim✌️

Her zamanki kendimi birşey sanar, o sandığım şeyin ne olduğunu bilmez edamla dedim ki: yaa he he...

Dilim tutulaydı demeyeydim... Dedi ve"lerin aranılan yüzü olmaktan uzak olmayı nedense öğrenemedim!

Hayatta evlenmem dedim; birkaç ay geçmedi!
Çocuk ne yaa sizinkileri severim dedim kuzenime, meğer hamileymişim.
Akademisyenlikten vazgeçmem dedim, durum ortada; özel sektörde profesörlüğe meyilliyim!
Bir daha asla aşık olmam dedim. Aaaaa bak bu oldu, tövbe diyin, dilinizi ısırın! (Yazar burada önce kendini, sonra okuyucuyu kandırıyor)

Dedim ve...
Başladı işte...
Benim maksimum sürem 2 sene. 2 senede bir format atıyorum kendime...
Şimdi yeniden!
Ay bahane, Güneş de değil mesele....
Benim huyum böyle!
Gözlerimin içine baktım ve dedim ki:
Korkma...
Çünkü boşta değil ellerin...
En son ne zaman korkmuştun ki zaten?
Korku ancak; mağlubiyeti baştan kabullenmiş olanlara yakışır, sen mutlu sonunu baştan yazdın; hayat sadece yönetmen; senaryoyu alnına kendin kazıdın...
Dedim ve...
Karar verdim!
Zamanı geldi....
Selametle❤️