Sonsuz ayrılığın olduğu bu dünyada kimseye küsülmeyeceğini anlamak …
Anlayabilmek…
Kimseye kızmamaya, kimseden gitmemeye gayret etmek.
Bunca kötülüğe ve bunca kötüye rağmen başarabilir miyiz?
*********
Bir şiirden ,bir resimden, bir film karesinden geçirebilelim hüzünlerimizi diye çaba içindeki iyiler sırtından vurulurken,onların ölümlerini ve bu vahşetin müsebbiplerini kutsayan insanlar ! sokaklarda bağıra çağıra kötülük kusarken üstümüze, ellerinde insanlığın ölüm fermanını yazdıkları pankartları gururla taşırlarken mümkün mü kimsenin kalbini kırmamaya çalışmak ?
Mümkün mü çocukken paylaştığımız pamuk şekerleri ile yürüyebilmek sokaklar boyu ?
Küçük telefonlarımızla an’ımıza girebilen o haberlerin hepsi biraz daha tüketirken umudumuzu, radyodan bir şarkı tutmak mümkün mü hala ?
Sokaklarında insanların göz göre göre öldürüldüğü bir şehrin vapurlarında hala aşka katık edebilir miyiz simidimizi?
Yıllarca; aşkı öğrenemeden toprak olmuş onca çocuğun acısı kavurmuşken anaları biz aşka öpüşebilir miyiz bütün kırmızımızla ?
Sokaklarda kapkara gözlü yalın ayaklı esmer çocukların ellerindeki bir kolu kopmuş eski bir oyuncak bebeğin hüznünde kavrulurken kalbimiz, doğacak olan canımıza mavi beyaz sevinçler örebilirmek mümkün mü ?
Toprağın üç bir yanında dünyanın en güzel mavisi salınırken, denizi hiç göremeden büyüyenlerin hatta ölenlerin olduğunu bile bile dala bilecek miyiz bir ağustos akşamı yakamozlara doğru ?
İnsanlıktan,sevmekten,çiceklerden , yemek tariflerinden, aşk filmlerinden , şekerli tatil anılarından, hayata dair küçük hayal kırıklıklarından, kaçırdığımız otobüsten, beğenmediğimiz albümden , kaybettiğimiz kolyeden, İstanbul’dan , Ankara’dan , Ada’dan , Antalya’nın yağmurundan ,Müzeyyen Abla’dan , rakıdan,mezeden , salatanın koruğundan , hayallerden ; yaşamdan bahsedebilmek mümkün mü ?
İnsansoyundan ve yaşıyor olmaktan utanmadan tüm ruhunla yaşayabilmek mümkün mü ?
Kimseden geçmeden , kimseye küsmeden yaşamak mümkün olacak mı ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder