Bunca öldüğümüzden midir aşka olan inancı
hatta aşkın ta kendisini toprağa gömmemiz?
Sadece el ele değil,
toptan yürümeyi unutmuşluğumuzdan mı bu çaresizlik?
Kalabalık sokaklar,caddeler boyu ardı sıra takip ettiğimiz ıssızlık…
Kazanamayışımızı çoktan- hatta belki daha başlamadan- kabullendiğimizden mi yarışamaz olduk hayatla? Neden tepeden tırnağa kendimize boğulduk?
Tarihte boğduğumuz herkesin ve her şeyin intikamı mı bu ?
Neden bunca korkuya esiriz ?
Sahi
biz
doğarken mi eskiyiz ?
24\12\13
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder